พระที่นั่งเฉียนชิง (จีน: 乾清宫; พินอิน: qiánqīng gōng; แมนจู: kiyan cing gung) แปลว่า พระที่นั่งสุทไธสวรรค์ (อังกฤษ: Palace of Heavenly Purity) เป็นพระที่นั่งหลังหนึ่งในตอนเหนือของพระราชวังต้องห้าม กรุงเป่ย์จิง ประเทศจีน เป็นพระที่นั่งหลังใหญ่ที่สุดในบรรดาพระที่นั่งสามหลังแห่งฝ่ายใน อีกสองหลัง คือ พระที่นั่งเจียวไท่ หรือพระที่นั่งอนันตสมาคม (交泰殿) และพระที่นั่งคุนหนิง หรือพระที่นั่งภูมิเสถียร (坤寧宮)
พระที่นั่งแห่งนี้เป็นอาคารมีจั่วสองชั้น ตั้งบนฐานหินอ่อนชั้นเดียว ในพระที่นั่งแบ่งเป็น 2 ส่วน มีห้องนอน 9 ห้อง มีเตียงทั้งหมด 27 หลัง พระมหากษัตริย์ราชวงศ์หมิงจะบรรทมสลับกันไปเพื่อประโยชน์แห่งความปลอดภัย ธรรมเนียมนี้ประพฤติต่อมาถึงราชวงศ์ชิง แต่จักรพรรดิหย่งเจิ้งไม่ประสงค์จะใช้ห้องบรรทมเดียวกับจักรพรรดิคังซีพระบิดา จึงเสด็จไปประทับพระที่นั่งหยางซิน หรือพระที่นั่งจรุงจิต (养心殿) พระมหากษัตริย์นับแต่นั้นก็เสด็จบรรทมที่พระที่นั่งหยางซินสืบมา และเปลี่ยนพระที่นั่งเฉียนชิงเป็นที่ออกขุนนาง ประชุมสภากลาโหม (軍機處) และเลี้ยงโต๊ะ
กลางพระที่นั่งมีราชอาสน์และโต๊ะทรงอักษร เหนือราชอาสน์ติดตั้งรูปมังกรขดไว้บนเพดาน และมีป้ายพระอักษร 4 ตัวที่จักรพรรดิซุ่นจื้อทรงไว้ ความว่า "เจิ้งต้ากวงหมิง" (正大光明) แปลว่า "เที่ยงตรงโปร่งใส"
นับแต่รัชกาลจักรพรรดิหย่งเจิ้ง พระมหากษัตริย์ทรงออกราชโองการลับตั้งรัชทายาทไว้สองฉบับข้อความเหมือนกัน ฉบับหนึ่งซ่อนไว้หลังป้ายพระอักษรนี้ อีกฉบับทรงพกไว้กับพระองค์เสมอ
พิกัดภูมิศาสตร์: